انگولار چیست؟

مقدمه:

انگولار یکی از فریمورک های محبوب توسعه وب است که بر اساس زبان جاوااسکریپت (JavaScript) توسعه داده شده و برای ایجاد برنامه‌های تحت وب تعاملی و پیچیده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فریمورک توسط تیم توسعه‌دهندگان Google توسعه یافته است و از زمان عرضه اولیه‌اش در سال 2010 به عنوان AngularJS، به طور مداوم توسعه و بهبود یافته است. در این مقاله، به بررسی اصول و مفاهیم اساسی انگولار، مزایا و معایب استفاده از آن و نحوه‌ی شروع کار با این فریمورک پرداخته خواهد شد.

 

بخش اول: اساسی‌ترین اصول انگولار

1.1)  مفهوم فریمورک: انگولار یک فریمورک توسعه وب است که به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا برنامه‌های وب تعاملی و پیچیده را با ساختار منظم و قابل نگهداری توسعه دهند. این فریمورک از مفاهیمی مانند مدل-ویو-کنترلر (MVC) و مدل-ویو-ویو-مدل (MVVM) برای مدیریت داده و رابط کاربری استفاده می‌کند.

1.2) تایپ اسکریپت(TypeScript):  یکی از ویژگی‌های برجسته انگولار استفاده از TypeScript به جای جاوا اسکریپت است. TypeScript یک زبان برنامه‌نویسی تایپ شده است که به جلوگیری از خطاهای اشتباه در زمان اجرا و افزایش کیفیت کد کمک می‌کند. توسعه در محیط TypeScript به توسعه‌دهندگان امکان پیش‌بینی و جلوگیری از اشکالات کد را می‌دهد.

1.3)  مفهوم ماژولاریتی: انگولار از مفهوم ماژول‌ها (Modules) برای تقسیم برنامه به اجزای کوچکتر و قابل مدیریت استفاده می‌کند. این اجزا به عنوان ماژول‌های انگولار شناخته می‌شوند و می‌توانند ویژگی‌ها، کامپوننت‌ها، سرویس‌ها و روترها را شامل شوند.

 

بخش دوم: مزایا و معایب انگولار

2.1)  مزایا

2.1.1) توسعه سریع: انگولار به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که با استفاده از کامپوننت‌ها و تکنیک‌های از پیش تعریف شده، به سرعت برنامه‌های تحت وب را ایجاد کنند.

2.1.2)  قابلیت تست: فریمورک انگولار از ابزارهای تست از پیش تعریف شده پشتیبانی می‌کند که به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تست واحدها و تست اتوماتیک را با سادگی انجام دهند.

2.1.3) پشتیبانی از توسعه تیمی: با توجه به ساختار ماژولار و قوانین معماری، انگولار مناسب برای توسعه تیمی و تعامل بین چندین توسعه‌دهنده است.

 

2.2)  معایب

2.2.1)  یادگیری نسبتاً سخت: برای توسعه‌دهندگانی که تازه با انگولار آشنا می‌شوند، فرآیند یادگیری ممکن است نسبتاً دشوار باشد، به ویژه اگر با TypeScript هم نا آشنا باشند.

2.2.2)  حجم بزرگ: برنامه‌های توسعه داده شده با انگولار ممکن است حجم بزرگی داشته باشند که به معنای بارگذاری کندتر در مرورگرها باشد.

2.2.3)  به‌روزرسانی‌های مکرر: انگولار به دلیل توسعه فعال و تغییرات مکرر، نیاز به به‌روزرسانی‌های مکرر دارد که ممکن است برای توسعه‌دهندگان زمان‌بر باشد.

 

بخش سوم: شروع کار با انگولار

3.1)  نصب انگولار CLI

برای شروع کار با انگولار، ابتدا باید Angular CLI (Command Line Interface) را نصب کنید. این ابزار امکان ساخت و مدیریت پروژه‌های انگولار را فراهم می‌کند. برای نصب Angular CLI، می‌توانید دستور زیر را در ترمینال وارد کنید:

3.2)  ایجاد پروژه

پس از نصب Angular CLI، می‌توانید با استفاده از دستورات CLI یک پروژه انگولار جدید ایجاد کنید. به عنوان مثال:

3.3)  توسعه برنامه

حالا می‌توانید با استفاده از ویرایشگر کد مورد علاقه‌تان و دستورات Angular CLI برنامه خود را توسعه دهید. انگولار از کامپوننت‌ها، ماژول‌ها، سرویس‌ها و دیگر مفاهیم مهم برای ساخت برنامه‌های وب استفاده می‌کند.

 

نتیجه‌گیری:

انگولار یکی از قدرتمندترین فریمورک های توسعه وب است که به توسعه‌دهندگان امکان ساخت برنامه‌های تحت وب پیچیده و قابل نگهداری را می‌دهد. با یادگیری اصول اساسی انگولار و استفاده از Angular CLI، می‌توانید به راحتی شروع به توسعه برنامه‌های وب حرفه‌ای کنید. انگولار با ویژگی‌هایی مانند قابلیت تست، توسعه تیمی و قابلیت توسعه سریع، یک انتخاب بسیار مناسب برای توسعه برنامه‌های وب مدرن است.