در جهان پیشامدرن، تقویت پیوندهای افقی در میان مردم عادی در کم خطرترین حالت می‌توانست زمینه‌ای برای فشار آوردن به مقامات محلی فراهم آورد و به مردم کمک کند که از مطالبتشان دفاع کنند…ترس از گسترش پیوندهای افقی، انگیزه اصلی حاکمان مستبد یونان برای ممنوع کردن انجمن های ویژه فعالیت اجتماعی و فرهنگی بود. بسیاری از انجمن‌های رومی به فرمان سزار، امپراتور بزرگ روم، برچیده شدند.
اوگستوس دیگر امپراتور نامدار روم مقرر کرد هر انجمنی برای فعالیت باید مجوز سنا یا امپراتور را داشته باشد. البته انجمن‌های مربوط به سوگواری و ترحیم -به شرط آنکه فقط ماهی یکبار باشد- معاف از مجوز بود. امپراتو “ترایان” با هر فعالیتی از این دست و حتا تشکیل گروه‌هایی برای فرونشاندن آتش، مخالف بود…این سوءظن‌ها گاه افراد مسالمت‌جو را نیز به سمت فعالیت سیاسی مخالفت انگیز سوق می‌داد، بسیاری از جماعت‌های آیینی در قرن نوزدهم چین صرفا بدنبال تفسیری قانع کننده‌تر از آموزه‌های کنفوسیوس بودند اما ناگهان در معرض سوء ظن قرار می‌گرفتند و به شورش متهم می‌شدند همین برخورد آنها را – برخلاف میل اولیه شان- به تمرد وا می‌داشت.
منبع: جامعه های ماقبل صنعتی، کالبد شکافی جهان پیشامدرن
پاتریشیا کورن. ص. ۱۳۶
🔸پاتریشا کرون یا پاتریسیا کرونه پژوهشگر، نویسنده، شرق‌شناس و تاریخ‌دان
